Wiemy, że osoby chorujące na demencję mogą zapomnieć nie tylko o tym co jadły na śniadanie, ale zapominają także o ważnych rzeczach, które wydarzyły się w ich życiu. Tacie mojej znajomej wydawało się, że musi powiadomić o czymś swoich kolegów z pracy, choć już od dawna był na emeryturze. Bardzo chciał zadzwonić do zakładu w którym pracował i wydawało się, że żyje w innej dekadzie. W takich sytuacjach pojawia się często pytanie: czy mówić osobie, która ma demencje, o tym jak jest naprawdę?
Ostatnio przeczytałam artykuł o różnych sytuacjach, w których wskazane jest, aby nie informować podopiecznego o tym jaka jest prawda. Oto niektóre z dylematów, z którymi zmagają się opiekunowie:
1. Czy powinnam powiedzieć mojemu tacie o tym, że ma demencję?
Niektórzy zalecają, aby nie informować o diagnozie. Może być tak, że osoba która ma demencję żyje sobie szczęśliwie, nie zdaje sobie sprawy z tego, że jest chora, a tu nagle pojawia się syn i mówi że jest chora i wierzy w rzeczy, które nie są prawdziwe. Takie zachowanie nie może wzbudzić nic innego jak tylko złość. Wyobraź sobie, że ktoś wmawia Ci, że jesteś chory, a Ty się tak nie czujesz. W wielu przypadkach tak właśnie reagują osoby z demencją, są złe, że zabrałeś ich do lekarza, który zadaje głupie pytania. Złość narasta tym bardziej, gdy ta osoba nie umie na nie odpowiedzieć.
Moim zdaniem wiele osób wie, że coś złego się z nimi dzieje, w szczególności jeśli to wczesne stadium choroby. Także ukrywanie tego przed nimi nie będzie miało sensu. Dowiedzenie się o diagnozie, jeśli objawy nie są jeszcze tak poważne, że utrudniają normalne funkcjonowanie, może pozwolić na załatwienie kilku ważnych spraw, takich jak na przykład uporządkowanie spraw prawnych lub zadecydowanie o tym gdzie chcesz spędzić ostatnie stadia choroby. Podsumowując, to czy powiecie o diagnozie czy nie ma swoje dobre i złe strony.
2. Czy powinnam powiedzieć mamie, która ma demencję, o tym, że jej siostra zmarła? Czy powinnam zabrać ją na pogrzeb?
Zwolennicy tego, aby nie informować osoby z demencją o śmierci kogoś bliskiego argumentują to tym, że takie wieści mogą spowodować wiele bólu, inni mogą powiedzieć, że ta osoba i tak o tym niedługo zapomni. Mimo, że zapomni, to istnieje ryzyko, że nadal będzie czuła się smutna, ale nie będzie wiedziała dlaczego.
Myślę, że to czy powiedzieć o śmierci zależy od tego w jakim stadium choroby jest dana osoba.
3. Mój starszy brat ma demencję i nadal myśli, że nasi rodzice żyją. Czy powinnam powiedzieć mu prawdę?
Pomyśl o konsekwencjach tego zachowania. Przypomnienie o śmierci rodziców może przywołać złe wspomnienia. Jeśli w jego świecie rodzice nadal żyją, pozwól mu na to aby tak myślał.
4. Moi rodzice rozwiedli się, ale moja chora mama cały czas pyta kiedy tata wróci do domu. Czy powinnam jej przypomnieć o tym, że są rozwiedzeni?
Twoja mama najprawdopodobniej tęskni za twoim tatą. Być może pamięta te lepsze chwile, które z nim spędziła i lepiej byłoby gdybyś pozwoliła jej się nimi cieszyć.
Pamiętaj, że osoby z demencją żyją w innej rzeczywistości niż my. Przypomnienie o rozwodzie może ją zasmucić. Może być również tak, że bez względu na to co powiesz, to za kilka minut znów usłyszysz to samo pytanie.